WNT in hoofdlijnen
Home > Kennisbank WNT> WNT in hoofdlijnen
Doel van de Wet normering topinkomens (WNT)
De WNT heeft als doel het tegengaan van bovenmatige beloningen bij instellingen in de (semi-)publieke sector.
De WNT maximeert de bezoldiging en de ontslagvergoeding van topfunctionarissen bij instellingen met een publieke taak. Deze gegevens moeten ook worden gepubliceerd. Statutair bestuurders en commissarissen/leden van de raad van toezicht worden aangemerkt als topfunctionaris, maar ook andere leidinggevenden kunnen onder deze definitie vallen.
Het algemeen bezoldigingsmaximum is € 223.000 op jaarbasis (2023). Het maximum is gebaseerd op het ministerssalaris. Het gaat daarbij niet alleen om het jaarsalaris, ook andere arbeidsvoorwaarden zoals pensioenpremies en de fiscale bijtelling voor een ''auto van de zaak'' vallen onder de definitie van bezoldiging.
In een aantal sectoren zijn er klassenindelingen van toepassing met lagere maxima voor middelgrote en kleinere instellingen.
Voor interim-bestuurders geldt een hogere norm gedurende de eerste 12 maanden van het dienstverband.
Voor niet-topfunctionarissen in loondienst geldt uitsluitend een publicatieplicht, als de bezoldiging hoger is dan het algemene bezoldigingsmaximum.
Stappenplan WNT-plicht
Om de WNT-plicht en het WNT-maximum voor een topfunctionaris van een zelfstandige organisatie te kunnen bepalen zijn er vier vragen te beantwoorden.
Voor topfunctionarissen zonder dienstbetrekking (niet in loondienst) geldt een hoger bezoldigingsmaximum.
Voor ontslagvergoedingen gelden andere regels:
N.B. Dit stappenplan geldt voor zelfstandige WNT-instellingen (stichtingen, verenigingen etc.) die geen deel uitmaken van een bestuurlijk samenwerkingsverband, of een groep van rechtspersonen. Als de WNT-instelling behoort tot een grotere organisatie en/of de topfunctionaris ook werkzaam is bij andere WNT-instellingen dan gelden aanvullende regels. De toepassing van de WNT in groepsverhoudingen wordt summier toegelicht op de pagina WNT bij verbonden rechtspersonen.